Hep Seni Sevdim Şiiri

Yaz kendini anlatırken yaprak yaprak             Hep seni sevdim, silinmez izi

Günler ne çabuk akıp geçti sevgilim                Sevimli şaşkınlıklarımın o yazdan

Yüzyıllar geçti sanki aradan                               Kır kahveleri kuş sürüleri sonra

Yollar yollar boyunca yan yana                         Konuşmadan oturduğumuz masa iskemle

Hangi yokuşu çıktıysam seninle                       Demli çay, demli çayın buğusu

Kuşlar uçuştular saçlarından                            O yaz daha mutluydu seninle

Senin mavi miydi ya kalbinin sesi                    Bulutlardan bulutlara çıkardım o yaz

Bir saat gibi işlerken kendiliğinden                 Çiçekler suladım her günbatımı

Yine buluştu gözlerimiz sevgiler üreten         Çocuklarla konuştum hüznü unutturan

O yaz seni ne çok sevdiğimi                              Yalansız hilesiz sevdim seni

Öğrendim bir akarsuyun sessizliğinden         Çiçekler çocuklar ezgiler içinde

Seni Seviyorum Şiiri

Seni seviyorum                                                  Seni severken

Çağladıkça coşan su                                          Türküden türküye geçer ırmak

Estikçe dellenen rüzgar                                    Toprak yaz yağmurlarıyla oynaşır

Ekildikçe anaçlaşan toprak                              Öğle tozlarıyla dolanır rüzgar ufku

Öğütler bunu bana                                            Adınla uyarırlar beni

Seni seviyorum                                                     Seni severken

Bağda çilenen salkım                                           Yaz güneşi şehvete boğar bahçeyi

Dalda allanan meyve                                            Kükürt adetleriyle solar bağ yaprakları

Öttükçe kendini tüketen kabakçı kuşu              Ballı incirde yaşar-bin bir cilveli-aşklarını

Öğütler bunu bana                                               Gülkurusu mektuplar

Senı sevıyorum

Hayra yorulan düşler

Cevız sandıkta bekarlığının gül suları

Taş yastıklarda Zümrüdüanka kuşları

Öğütler bunu bana

Aşk Var Şiiri

Yıkandım, bütün sular tenime değdi                   Bana yeni incelikler kazandıran sevdanın

Atlasıma yeni dağlar ekledim                                Sularında yüzüyorum, ruhuma değiyor sular

Yeniden tasarladım kitabımın kapağını               Evet seni sevince öyle oldu, şaşırdım

Seni sevdim, yazdıklarım aşka ilişkin                    Dallarımda zerdali, yelkenimdeyse rüzgâr

Kırgınlığa uyaklı şıırler yazıyorum

En az kırk yerınden yırtıktı kalbım

Gör yarışa kalktım büyük akan nehırle

Aşk var, köprü aramam karşıya geçmek ıçın

Senin İçin Şiiri

Sesin işler gibi bir şûh kanat gamlanma,                  Doğuyor ömrüme bir yirmi sekiz yaş güneşi,

Seni dinlerken olur kalbim uçan kuşlara eş;            Bir kuş okşar gibi sen saçlarımı okşarken.

Gün batarken sanırım gölgeni bir başka güneş,      Koklarım ellerim gülleri koklar gibi ben;

Sarışınlık getirir gözlerin akşamlarıma.                     Avucundan alırım kış günü bir yaz ateşi.

Gönlüme avdet eder her unutulmuş nisan               Seni zambak gibi gördükçe açık pencerede

Ne zaman gençliğini yolda hırâman görsem.           Gül açar bahtımın evvelki hazanlık korusu.

Eskiden pembe dudaklarda dağılmış busem            Genç eder ufkumu hülyâlarımın genç kokusu;

Toplanır leblerime, bir gece dargın olursan.             Sorarım ak saçımın örttüğü yıllar nerde?

Cebhemı varsın o solgun seneler soldursun

Yeni yıldız gıbı doğdukça güzel her akşam,

Gençlığın böyle benımken kocaman, hıç kocamam .. .

Ruhûm, ölsem bıle ben, sen yaşayan ruhûmsun

Cenap Şehâbeddin

BİLMEM… BENİM HİÇ SENİM OLMADI Kİ… ŞİİRİ

Bilmem öyle delice sevmeleri                                 Kalp çarpıntısı nedir? Anlamam.

Katıksız…                                                                     Aşkın sesi titretmez nefesimi,

Bir çift gözde kaybolmak ta neymiş?                      Dalıp gitmem sonsuz hayallere,

Anlamsız yaşarım hayalleri,                                     Hiç yaşamam bahar mevsimi.

Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…                Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…

Elimi avuçlayan bir el özlemedim hiç,                    Uzun saatler bekler miyim aşkı kapımda?

Saçımda dolaşan bir nefes…                                    Sonsuz acı mıdır bu özleyiş?

Bu kalp şaha kalkar mı bende?                               Yarin yüreğini duymak mıdır ta derinde?

Kanar mı böyle derin ve ince?                                 Issız bir köşede ve yapayalnız…

Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…               Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…

Dilim susar, aşk sözleri yok lügatimde,                  Her şeye sırtımı dönerim de ben, umarsız…

Ne kadar sıradan, haince…                                       Sevgiye aç mı kaldı ruhum hoyrat ellerde?

Bulamaz mıyım O’na diyecek bir tek hece?           Bu hayat benim mi? Kim bu aynadaki?

Adını ta içime çeke çeke…                                         Ne çabuk geçti yıllar, sen sende miydin deme!

Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…                Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…

Gülüşü bir yaşama bedel mi? Bu mu yar?               Aşkla hüzün kardeş mi yoldaş mı böyle?

Bakışı da öldürmeyen bir kurşun öyle mi?              Biri böyle mi vicdansızca hayatı geçirir ele?

Ağlamayı unutmuş gözlerde nem mi var?               Güç tükenir hayal mi devam eder? Söyle!

Dinle… Susmuyor mu içimdeki çocuğun sesi?        Nasıl diyeyim seni delice seviyorum! diye?

Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…                  Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…

GÖZLERİNE BAKARKEN ŞİİRİ

Gözlerine bakarken                                             Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,

Güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,   Durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:

Bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde            Sırrını her gün bir parça veren, fakat hiç bir zaman

Kayboluyorum…                                                  Büsbütün teslim olmayacak olan…

Şair: Nazım Hikmet

Aşkın Gücü Şiiri

Aşk gönüle ışık tutan,                       Aşk destanda aşk sözdedir,

Aşk nur ile doldurandır.                   Aşk mana’da aşk özdedir,

Aşk geceyi aydınlatan,                      Aşk gönülde aşk közdedir,

Aşk perdeyi kaldırandır.                  Aşk ağlatıp güldürendir.

Aşk bu günde aşk yarında,             Aşk sevginin sıcağında

Aşk sökülmez aşk derinde,             Aşk sevenin kucağında

Aşk Ferhat’ta aşk şirinde,               Aşk Mevlana ocağında

Aşk dağları deldirendir.                  Aşk hamları oldurandır.

Aşk alınmaz aşk satılmaz,             Aşk doldurur aşk taşırır,

Aşk bulunmaz aşk atılmaz,           Aşk kaldırır aşk düşürür,

Aşk görülmez aşk tutulmaz,         Aşk yandırır aşk pişirir,

Aşk her gücü yıldırandır.              Aşk gözyaşı sildirendir.

Aşk vuslata vardıran güç,          Aşk bektaşi yolundadır,

Aşk zamanı durduran güç,        Aşk Özhani telindedir,

Aşk kemale erdiren güç,            Aşk Yunusun gönlündedir,

Aşk yaşarken öldürendir.          Aşk Mevlayı buldurandır.

Zekeriya Özhan

Bitmeyen sevda… Şiiri

Sanıyor musun bitecek bu sevda,               Sen bilmiyorsun ben aslında,

Geçen her anımız hep aklımda,                   Senin için senden vazgeçtim,

Sen olsan da olmasan da,                            Sen duysan da duymasan da,

Ben hala sendeyim…                                     Ben hala sendeyim…

Yalanmış dünya her şey boş,                        Bu yürek ilk defa bugün kırılmıyor,

Sevince insan oluyor dünya bir hoş,            Ben unuttum desem bile yerin hala dolmuyor,

Yalnız kaldım biçareyim ama,                        Kalp limanımdan ayrıldın gittin ama,

Ben hala sendeyim…                                      Ben hala sendeyim..

Aşkın Öpücüğü Şiiri

Aşk; sandığın kadar değil,                     Yan, yak aşkı; kavur gönlü

İçin yandığı kadardır.                             Âşkın kömürü, çok güzel

Gönül; bildiğin kadar değil                   Doldur gönlünü, boş kalmasın

Nasıl sevdiğin kadardır                          O, birisiyle güzel

Hayat; yaşadığın değil                            Gecesini gündüzünü aşk yap

Âşık olduğun kadardır.                          Âşık olmak güzel

Keyif; o nefesin kadar değil                  Öp dudaktan, gerdandan

Öptüğün kadardır.                                 Âşkın öpücüğü pek güzel

Dr Mustafa Okçay

AŞKIN SON DEMLERİ ŞİİRİ

Ruhumun açılabilir penceresinden sesleniyorum                               Sensiz yaşadığım bu ömür denilen serüvenin sonundayım

Sen başka sevdaların kabrinde, ödemişsin aşkın bedelini.                 Varlığını yokluğuna katarak bir elvedaya sığdırıyorum sevgimi.

Hüseyin BERFE

Mutlu Aşk Yoktur Şiiri

İnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman                           Hayatı Bu silahsız askerlere benzer

Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini                            Bir başka kader için giyinip kuşanan

Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi                         Ne yarar var onlara sabah erken kalkmaktan

Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi                    Onlar ki akşamları aylak kararsız insan

Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an                             Söyle bunları Hayatım Ve bunca gözyaşı yeter

Mutlu aşk yoktur                                                                          Mutlu aşk yoktur

Güzel aşkım tatlı aşkım kanayan yaram benim                       Vakit çok geç artık hayatı öğrenmeye

İçimde taşırım seni yaralı bir kuş gibi                                        Yüreklerimiz birlikte ağlasın sabaha dek

Ve onlar bilmeden izler geçiyorken bizleri                                En küçük şarkı için nice mutsuzluk gerek

Ardımdan tekrarlayıp ördüğüm sözcükleri                              Bir ürperişi nice pişmanlıkla ödemek

Ve hemen can verdiler iri gözlerin için                                      Nice hıçkırık gerek bir gitar ezgisine

Mutlu aşk yoktur                                                                           Mutlu aşk yoktur

Bır tek aşk yoktur acıya garketmesın

Bır tek aşk yoktur kalpte açmasın yara

Bır tek aşk yoktur ız bırakmasın ınsanda

Ve senden daha fazla değıl vatan aşkı da

Bır tek aşk yok yaşayan gözyaşı dökmeksızın

Mutlu aşk yoktur ama

Böyledır ıkımızın aşkı da

Louıs Aragon

BEN SANA MECBURUM ŞİİRİ

Ben sana mecburum bilemezsin                       Durup köşe başında deliksiz dinlesem

Adını mıh gibi aklımda tutuyorum                  Sana kullanılmamış bir gök getirsem

Büyüdükçe büyüyor gözlerin                            Haftalar ellerimde ufalanıyor

Ben sana mecburum bilemezsin                      Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem

İçimi seninle ısıtıyorum.                                    Ben sana mecburum sen yoksun.

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor                        Belki haziran da mavi benekli çocuksun

Bu şehir o eski İstanbul mudur?                      Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor

Karanlıkta bulutlar parçalanıyor                      Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden

Sokak lambaları birden yanıyor                       Belki Yeşilköy’de uçağa biniyorsun

Kaldırımlarda yağmur kokusu                          Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor

Ben sana mecburum sen yoksun.                     Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur          Kötü rüzgâr saçlarını götürüyor

İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur              Ne vakit bir yaşamak düşünsem

Tutsak ustura ağzında yaşamaktan                  Bu kurtlar sofrasında belki zor

Kimi zaman ellerini kırar tutkusu                    Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden

Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından                 Ne vakit bir yaşamak düşünsem

Hangi kapıyı çalsa kimi zaman                         Sus deyip adınla başlıyorum

Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu             İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin

Fatih’te yoksul bir gramofon çalıyor               Hayır, başka türlü olmayacak

Eski zamanlardan bir cuma çalıyor                 Ben sana mecburum bilemezsin.

Attila İLHAN

SONBAHARDA AŞK

Bir sonbahar mevsimimde                                  İkimiz yaşıyorduk yeryüzünde

Yaprakların dallarından                                      Sanki buharlaşıp bulut olduk gökyüzünde

Ellerin birbirinden ayrıldığı                               Saatlerce sen benim gözüme baktın

Yalnızların ağladığı tanışmıştık seninle          Ben senin gözüne

Yalnız ikimiz vardık sanki                                   Gözlerimle konuşmuştuk adeta

Umut dolu sevgi dolu yaklaşmıştık birbirimize

Ayrılan sevgililer misali

Boş ümitler vadetmedik

Konuşmadan sessizce

Sadece sevgi sevgi istedik

Sonbahar da aşıklar gibi

BİR AŞK SAYFASI ŞİİRİ

Şimdi hatırımda iri, mavi ama sıcaklıktan yoksun bakışları          Ben her gün her gece arınık bir sevgi büyütürken ona

Kulaklarımda aşkımın ruhumu günaha çağıran ağrı akışları         Oysa sebepsiz boş yere bir ayrılık sundu aniden bana

O şimdi yeni başka bir aşka koşmaya başlar                                     Hicran yaşama sevincimi alıp götüren bir sel oldu

Akıtacak gözyaşım artık kalmadı arkadaşlar                                     Sevdiğim ’ne olur gel’ diyeceğim anda bana el oldu

Ansızın ocakta ayrıldı anılar ruhuma sarıldı

Mutluluklar ona, acı burukluklar bana kaldı

AŞK ŞİİRİ

Süzülerek akar boş yüreğime,                                            Yeşeren gönlümde ateş közledim.

Işıklı gözlerin nur bakışları.                                               İçimdekileri elden gizledim.

Kanatlanır uçar hoş dileğime,                                            Görmedim rüyada nasıl özledim?

Sineme saplanan yar bakışları.                                          Dantele işledim zar nakışları.

Ağaç gövdesine ismini kazdım.                                        Ben bir onu sevdim başka bilmedim.

Kıyıda kumsala resmini çizdim.                                      Ağladım yaşımı açık silmedim.

Adına şiirler ezgiler yazdım.                                            Kader böyle imiş çok da gülmedim.

Gene çare olmaz var akışları.                                          Eritti bitirdi nar yakışları.

Öznur Karaman

AŞK BENİM MABEDİMDİ..  ŞİİRİ

Aşk sağ yanımdı                                                                Aşk küçük çocuktu içimde

Aşk bir omuzdu yaslandığım                                          Aşk aldığım soluktu

Aşk yanında ağladığım                                                   Aşksız ellerim soğuktu

Gittin bitti…                                                                      Gittin bitti…

Aşk gözyaşımdı

Aşk senle doğmam

AŞK ŞARKISI ŞİİRİ

Ellerini ver, öpeceğim,                                                           Gözlerinden gireceğim,

Binlerce el içindeyim,                                                              İçinde yer edeceğim.

Şu beyaz çizgilerden gideceğim.                                            Sana oradan sesleneceğim;

Ellerini ver, ellerini…                                                                  Ellerini ver, ellerini…

Seni öldüreceğim.                                                                     Seni öldüreceğim.

Özdemir Asaf

Aşk İki Kişiliktir Şiiri

Değişir rüzgarın yönü                                                 Avutamaz olur artık

Solar ansızın yapraklar;                                             Seni bildiğin şarkılar;

Şaşırır yolunu denizde gemi                                     Boşanır keder zincirlerinden

Boşuna bir liman arar;                                               Sular tersin tersin akar;

Gülüşü bir yabancının                                               Bir hançer gibi çeksen de sevgini

Çalmıştır senden sevdiğini;                                      Onu ancak öldürmeye yarar:

İçinde biriken zehir                                                   Uçarı kuşu sevdanın

Sadece kendini öldürecektir;                                   Alıp başını gitmiştir;

Ölümdür yaşanan tek başına                                  Ölümdür yaşanan tek başına,

Aşk iki kişiliktir.                                                        Aşk iki kişiliktir.

Bir anı bile kalmamıştır                                          Yitik bir ezgisin sadece,

Geceler boyu sevişmelerden;                                 Tüketilmiş ve düşmüş, gözden.

Binlerce yıl uzaklardadır                                        Düşlerinde bir çocuk hıçkırır

Binlerce kez dokunduğun ten;                              Gece camlara sürtünürken;

Yazabileceğin şiirler                                               Çünkü hiç bir kelebek

Çoktan yazılıp bitmiştir;                                       Tek başına yaşayamaz sevdasını,

Ölümdür yaşanan tek başına,                               Severken hiçbir böcek

Aşk iki kişiliktir.                                                      Hiç bir kuş yalnız değildir;

Aşk iki kişiliktir.

Ataol Behramoğlu

TEK HECE ŞİİRİ

Var mı beni içinizde tanıyan?                             Bülbül benim lisanımla ötüştü,

Yaşanmadan çözülmeyen sır benim.                Bir gül için can evinden tutuştu,

Kalmasa da şöhretimi duymayan,                     Yüreğime Toroslardan çığ düştü,

Kemiğimi tarif etmek zor benim…                    Yangınımı söndürmedi kar benim…

Niceler sultandı, kraldı, şahtı,                           Kamil iken cahil ettim alimi,

Benimle değişti talihi, bahtı,                              Vahşi iken yahşi ettim zalimi,

Yerle bir eyledim Taç ime tahtı,                        Yavuz iken zebun ettim Selim’i,

Akıl almaz hünerlerim var benim…                  Her oyunu bozan gizli zor benim…

Yeryüzünde ben ürettim veremi,                        Sebep bazı Leyla, bazı Şirin’di,

Lokman Hekim bulamadı çaremi,                     Hatırım için yüce dağlar delindi,

Asılı için kül eyledim Kerem’i,                            Bilek gücüm Ferhat ile bilindi,

İbrahim’in atıldığı kor benim…                          Kuvvet benim, kudret benim, fer benim…

İlahimle Mevlana’yı döndürdüm,                       Benim için yaratıldı Muhammed,

Yunus’umla öfkeleri dindirdim,                          Benim için yağdırıldı o rahmet,

Günahımla çok ocaklar söndürdüm,                  Evliyanın sözündeki muhabbet,

Mevla’danım, hayır benim, şer benim…             Enbiyanın yüzündeki nur benim…

Kımsesızım, düşmanımda yok hasmım da,

Görünmezım, cısmımde yok resmım de,

Dil üzmezım, tek hece var ismım de,

Barınağım gönül denen yer benım…

Benım adım aşk.

CEMAL SAFI

AŞK ŞİİRİ

İşitin ey yarenler                                        Feryad ile ahı çok

Kıymetli nesnedir aşk                               Firkatli nesnedir aşk

Değmelere bitinmez                                  Denizleri kaynatır

Hürmetli nesnedir aşk                             Mevce gelir oynatır

Dağa düşer kül eyler                                 Kayaları söyletir

Gönüllere yol eyler                                   Kuvvetli nesnedir aşk

Sultanları kul eyler                                   Miskin Yunus neylesin

Hikmetli nesnedir aşk                             Derdin kime söylesin

Kime kim vurdu ok                                  Varsın dostu toylasın

Gussa ile kaygu yok                                 Lezzetli nesnedir aşk