KARAGÖZ HACİVAT OYUNU (BÜYÜKLERE SAYGI – BAYRAMLAŞMA)
HACİVAT- Vay efendim vayl Hoş geldin Karagöz’üm.
KARA GÖZ- Hoş bulduk kel kafalı kara üzüm.
HACİVAT-Karagöz’üm bayramın mübarek olsun.
KARAGÖZ- Senin de ayakkabıların kumla dolsun. Vıy vıy vıy..
HACİVAT-Karagöz’üm “Bayramın mübarek olsun, “diyorum.
KARAGÖZ- İnşallah maşallah efendim. Senin de cebin şekerle dolsun.
HACİVAT- Sizin oralarda büyüklerin elleri öpülmez mi?
KARAGÖZ- Efendim öpülmez olur mu? İyi ki hatırlattın. Ver elini öpeyim Hacı Cavcav.
HACİVAT- Çok yaşa Karagöz’üm çok yaşa…
KARA GÖZ- Paşa mı geliyor? Hangi paşa?
HACİVAT- Yahu Karagöz’üm çok yaşa diyorum. Çok yaşa…
KARA GÖZ- O zaman ver bakalım harçlığı bu arkadaşa!
HACİVAT- Seni gidi köftehor Karagöz seni. Koca adam oldun hala harçlık istersin. Lâkin bilmez misin? Harçlık istenmez, verilirse alırsın.
KARAGÖZ- Umarım sen de evlenemez, evde kalırsın. Vıy vıy vıy vıy vıy…
HACİVAT- Karagöz’üm sevgili arkadaşım. İnsan hiç büyüklerine kötü söz söyler mi? Hiç kalbini kırar mı?
KARAGÖZ- Ben senin kabını mı kırdım?
HACİVAT- Kap değil efendi kalp kalp. Karagöz’üm can dostum. Büyüklerimize saygılı olmalıyız. Onlara ikramda bulunmalı, laflarını hoş görmeliyiz.
KARAGÖZ- Seni de evirip çevirip bir güzel dövmeliyiz. Pata küte, pata küte, küt pat küt…
HACİVAT- Efendim kurmuştuk sahneyi kaldırıyoruz, teneffüsün zilini çaldırıyoruz.
